SEYDİŞEHİR EVLİYALARI

HZ. SEYYİD HARUN VELİ  KS SULTANI ANIŞ

E ü z ü b i l l a h i m i n eşşeytanirracim
B i s m i l l a h i r r a h m a n i r r a h i m

Baba Tarafından Rasulullah’ın Sulbünden  Geldin,
Oniki Imamdan Musa Kazım’ında Aslından Geldin,
Dedeniz Harun’u Keramet’in İse, Faslından Geldin;
Annen Tarafı da  Veysel Karani’dir, Ya Harun Veli !

Kutlu Türk Horasan İlinde Doğup,  Cihana Geldin,
Hak Emri İle  O Beldenin Başına Sultan da Oldun,
Ama, Ne Zaman Dede,Emmi Kabrini Fatihaladın;
Dost  Nidası Sana, Şehir Kur,Dedi, Ya Harun Veli !

Bu Emre Baş Koyup, Dünya, Bey Tacını Terkettin,
O Andan Sonra, Yalnız Rabbin Rızasına Ahdettin,
Rasulullah’ın İzinde Kur’anı Kendine Rehber Ettin;
O Yoldan Hiç Ayrılmadın,Yürüdün,Ya Harun Veli !

Halkla Helalleşip, Ailen, Kırk Yareninle Yola Çıktın,
Geri Dönüş Düşünmedin,Ardına Dahi Bakmadın,
Sefer Menzilin,Karaman Küpe Dağını Sapmadın;
Bu Niyetle, Önce Bağdat’a Geldin,Ya Harun Veli !

Bağdat’ta Seyyid Alaattin Veli İle Halveti Oldunuz,
İmamı Caferi Sadık’ın Nesilli, Seyyid Zata Erdiniz,
Birbirinizle Hak Pazarından Çok Hikmeti Derdiniz;
O Kamil Size Mürşit,Rehber Oldu,Ya Harun Veli ! 

Tabii , Siz de Seyyidsiniz  Ve Üveysi Asıldansınız,
Allah Ve Habibi Yanında  Aynı, Bir Fasıldansınız,
Zaten Madden, Manen Tertemiz, Gusuldensiniz;
Ezeli, Ebedi Adınız, Şanınız Baki, Ya Harun Veli !


Bağdattan Ayrılıp Doğru Medine, Mekke’ye Varıp,
Rasul Ravzası, Kabe, Haceri Esvede Baş Koyup,
O Alemlere Rahmetle Hasret, Vuslat Muradı Alıp;
Hak Aşkıyla Halleşip,Şefaatlendin,Ya Harun Veli !

Oradan Revan Oldunuz Artık, Doğru Anadoluya,
Ta Baştan Size Müjdelenmişti Bir Rehber,Bulutla,
Bu Şekilde Kolayca Erişildi Kafileniz ile Konya‘ya;
Hoca Fakih Dergahına Vardınız, Ya Harun Veli !

Burada da Bir Zaman İçin, Biraz Durup, Kaldınız,
Nice Susuzlara Abıhayat İksirinizden Sundunuz,
Vaslı Dermanı Arayanların İse, Şifakarı Oldunuz;
Bir’i Dışta Arayan Kendide Buldu,Ya Harun Veli !

Şehri Konya’dan ,Hatunsaray Beldesine  Varıldı,
Orada Kardeşin Seyyid Bedrettin Kurban Verildi,
Seyyid  Türbesi,Diye Anılan Makama Gömüldü;
Oğlu Seyyid Musa’yı Siyanetledin,Ya Harun Veli !

Çukurçimen Beldesinin Halkıda Susuz Kalmışlar,  
Sizden,Hak Elinden Su Çıkmasına Dua Almışlar,
Nihayet Keramet Himmetiyle Bir Pınara Ermişler;
Maya Biz,Öteyi Bilmem Demişsin,Ya Harun Veli !

Nihayet , Konya’da Aşağı Meyyal Bulut,Yere İner,
Artık Küpe Dağı Görülmüştür,Vuslat Hasreti Diner,
Zatınız; Konak Olacak Şehir Yeri Neresidir ? Der;
Dağdibi, Çiğdemtepe Tecelli Eder, Ya Harun Veli !

Burası, Eski Devir ,Velvelid  Şehri Harabeleri İmiş,
Hikmeti İlahi,Size,Git Burayı Sen Abad Et,Denmiş,
Hak’ka Ne Muvafık Kulsunki, Emri Başüstü Etmiş;
Ta Horasan’da,Buna Amadeydin,Ya Harun Veli !

Teveccüh Eyleyip Rabbine, Şehri Nasıl Kuralım ?
Hangi Taraf Baş Olup, Nereden Girelim,Çıkalım ?
Bu Yapıya Lazım Taşları,Toprağı Nerden Alalım?
Güzel Vekil, Allah’a Tevekkül İdin, Ya Harun Veli !

Manen, Üç Kapı Varki;Birincisi Kıblede, Baş Kapı,
Bu Makamda Bulunan Rasullullahla, Arkadaşları,
Kapının Biri Kuzey;İçi Hızır,Cemi Nebiler,Dostları;
Öteki Kapı Batıda;Atalar, Evliyalar,Ya Harun Veli !

Bu Hayırlı, Makbul Haberleri Alıp, Hak Teala’dan,
Sonsuz Şükürle, Hamd Secdesi Eyledin Candan,
Ev Ve Sadık Kırk Yareni  Haberdar Ettin Bundan;
Onlarda Bu Müjdeden Haz Aldılar,Ya Harun Veli !

Yanınızda Eş Anne Ve Kızınız Halife Sultan Ana,
En Yakın Talebeniz Olan Seyyid  Mahmut Baba,
Zekeriyya Baba  Ve Akça Baba İle Nasipli  Baba;
Timur, Haydar Baba Dert Ortağın,Ya Harun Veli !

Böyle, İlahi Maksada Şamil Şehir Planı Belli Oldu,
Nere Cami, Medrese; Nasıl Ev Olacak, Anlaşıldı,
Bu Minvalde, Kim Ne İşe Nezaret Edecek,Bilindi;
Her Yol Arkadaşın Bir Görev Aldı, Ya Harun Veli !

Yanına İş Ehli Dostlarını Alarak Velvelid’e Geldin,
Orada,Harabede Sayısızca Kesme Taş Gördün,
-“Kumbiiznillah”, Ey Taşlar, Haydi Geliniz, Dedin;
Onlar Bu Emir İle Hepsi  Geldiler, Ya Harun Veli !

Akça Baba,“Babı Muhammedi”İnşasına Bakardı,
Nasipli Baba,“Babı Hızır” Kapısı İnşasına Nazırdı,
Haydar Baba İse, “Babı Evliya” Kısmına Ustaydı;
Siz Onlara Yara Dermanıdıydınız, Ya Harun Veli !

Birkaç  Ay Sonra Hak İzniyle Seydişehir Kuruldu,
Mubarek Zatının İsmi,  Şehire Ad Olarak Verildi,
Ali Dost’a Hizmetin Hürmetine  Ölü Canlar Dirildi;
Kıyamete Kadar Şanınız Bakidir,Ya Harun Veli !

Yaptıklarınızı Duyan Beyşehir Beyi Önce Şaşırdı,
Memuru Ve Veziri İle Zatınıza Karşı Öfke Taşırdı,
Lakin Sonra Anlayıp Hatasın, Kalbi Size Devşirdi;
O’da Efradı Ve Varı İle Evlat Oldu,Ya Harun Veli !

Buyurdunuz; Biz Hak Eriyiz, Dünyalıkta Nemize, 
Zaten Kısmet Ezelden Verilmiş,Yeter Kendimize,
Bizim Muradımız Allah Rızası,ki Düacıyız Sizlere;
Eşrefoğlu, Gönlünü Hoş Et Dedin,Ya Harun Veli !

Ilgın’dan,Ümmi “Dığdığı Sultan,Namı Alin Duyup,
Varıp Bir Hoş Geldin Diyerek,Ayının Sırtına Binip,
Siz İse O’nu Karşılamayı, Bir Kaya Sırtında Edip;
Biz Canlıya, Siz Cansıza Er,Dedi, Ya Harun Veli !

Daha Bir Çok Hizmetlere Delaletle, Öncülük Ettin,
Yetişkin, Olgun İhvanları da Anadolu’ya Sevkettin,
Evlatlar,Gidip, Yayın Aleme,Nuru İslam Niğmetin; 
Bu Vasiyetle Fenayı Baki Eyledin,Ya Harun Veli !

Zatınzdan Sonra Kızınız Halife Sultan Ana  Geldi,
O Hak’ka Rıhlet Edince , Seyyid Musa ,Er Bilindi,
Emir O’na Vaki Olup, Oğlu Şeyh Ahmet Salındı; 
Böylece Sulbun Emaneti Taşıdılar,Ya Harun Veli !

Gönül İsterdi,Keşke Bizlerde Yanınızda Olsaydık,
Mübarek Himmetiniz,Nazarınız Altında Kalsaydık,
Hep Hizmetiniz Ve Keramet Halkanızda Olaydık;
Bizede, Gel Evladım Deseydiniz, Ya Harun Veli !

Ne Sadakatli,Örnek Bir Hak Eriymişsin, Maşallah,
Ne Cihadkar Bir Sabır Hazinesiymişsin, Maşallah,
Ne Yümlü,Bereketli, Cömert Eliymişsin, Maşallah;
Bu Alem Ve Öteki Aleme Misalsin,Ya Harun Veli !

Bu  Aciz  Kul, Ayak Altının Kölesi,  Ziyaretine Geldi,
Ulu Ruhaniyetinizden Kabınca Kadar Feyzini Aldı,
Aslen,Beldeniz Seydişehir Nisbetli Doğup,Büyüdü;
İlahi Huzurda Bizide Hatırla,Ya Seyyid Harun Veli !
18.05.2011.Nilüfer-Bursa/ Aslı Ketenli,

BİR MUHAMMEDİ MUHAMMED KUDDUSİ-MEMİŞ
EFENDİ, K.S.                            

E ü z ü b i l l a h i m i n e ş ş e y t a n i rracim
B  i  s  m  i  l  l  a  h  i r r a h m a n i r r a h i m

Duyup,Öğrendimki;Zatınız Zamanın Güneşi,Ayı,
Mübarek Adınız, Cümle Evliyalarla Anılır Hay’yi
Eriştiğiniz Hak Menzilleri Gerektirir Gayreti,Sayi;
Dost Elinden Badeleri İçmişsin,Memiş Efendim.

Konya’nın Bozkır Yöresinde Doğmuş,Büyümüş,
Vardığı Her Hak Kapısından İlim İle Bürünmüş,
Çavuş Beldesini Mekan Tutup,Hak’ka Yürümüş;
Dost Kapısına Yüz Sürmüşsün,Memiş Efendim.

O Zamanda Doğu,Batı; Cenup,Şimal Dememiş,
İlme Üşenmeyip;Gah Yaya,Gah Bineği Edinmiş,
Bazan Uykusuz,Ağlamış; Taam Dahi Yememiş;
Dost Yolunda Ne Yollar Almış, Memiş Efendim.

Bir Çok Yokluk, Nice Darlık,Sıkıntı Yaşamışsın,
Anandan Yetim, Babadan da Öksüz Kalmışsın,
Ama,Herhalükarda Rabbin İle Bir’lik Olmuşsun;
Dost Gayrisine Bel Bağlamadın,Memiş Efendim.

Ödemişli Hasan Kuddusi’den Hak Elin Almışsın,
O’ndan İçtiğin Badeden Hak Aşkını Bulmuşsun,
Mürşidinin Adı İle Bir Olup, Kuddus’e Ermişsin;
Dost İle Daim Dost Olup, Baki Memiş Efendim.

Önce Hocasında Kendini Yakmış,Sonra Civarı,
Hem Beldeler Aydınlanmış, Hem Cümle Etvarı,
Hem Yar’la Olmuş,Hem Yakın Etmişsin Ağyarı;
Dost İlinden Işıklar Saçmışsın, Memiş Efendim.

Ta Bağdat’a Gidip,Şeyh Bağdadi’ye Diz Çöküp,
O Gönül Padişahı, Mübareğin Ellerinden Öpüp,
Huzurunda Hizmet Edip, Dünyadansa El Çekip;
Dost’unun Evine Misafir Olmuş,Memiş Efendim.

Her Gittiğin Yerlere, Bir Nur’u Şems Olmuşsun,
Her Vardığın İle Mescid, Cami, Enis Olmuşsun,
Her Bir Talebenle En Yakın, Kardeş Olmuşsun;
Dost İle Her Gönüle Girmişsin, Memiş Efendim.

Her Nere Varmışsan,Orda Bir Başpınar Kaynar,
Hangi Telden Çalıversen, Şakirtler Öyle Oynar,
Neler Söyleyip,Sohbeti Etsen,O Cennet Boylar;
Dost Dilinden Söylemişsin Hep,Memiş Efendim.

Senin Söylediklerin, Yalınızca Hak’tan Akandır,
Senin Gittiğin Yollarsa, Yalnız Hak’ka Varandır,
Senin Erdiğin Makam, Yalınız Hak Boylatandır;
Dost Haliyle Hallenmişsin Sen,Memiş Efendim.

Ömrün Vaktin de, Elin Bütün Cihana Uzanmış,
Madden, Manen Her Halinle Hak’la Bezenmiş,
Her Bir Zerren Dahi,Tek Tek Hak’la Süslenmiş;
Dost Künhünün Varisi Olmuş, Memiş Efendim.

Abdullah Efendi Gibi,Zatına Bir Varis Bırakmış,
Daha Nice Aşıklara El Verip, Düşkünü Tutmuş,
Zamanın Padişah Ve Valilerine Hocalık Etmiş;
Dost’a Hasretliler Elini Tutan, Memiş Efendim.

Bir Çok Risale Yanında Kitaplar da Yazmışsın,
Ermediğin Gelecek Zamana İsmini Kazımışsın,
İç Alem Seyahatin Gibi,Dış Alemin Gezmişsin;
Dost Arayana Mihman Olmuş,Memiş Efendim.

Zamanının Kutbullah’ı,Gavsı Azam,Efendi,Piri,
Cümle Cihanın Pak Edeni; El Uzunu; Hay,Diri,
Erişilmez Gurbet Sayılan Elin Sılası, Ta Kendi;
Dost’a Garip Olanların Dostu, Memiş Efendim.

Takdir;Göremedik Vaktini,Ama Şanını Duyduk,
Bu Gözler İle Göremesek te, Makberin Bulduk,
Zatı Nurundan,Gönül Canibiyle Feyiz de Aldık;
Dost Aşıklarına Yakın Kabesi, Memiş Efendim.

Bir Himmet Buyursanızda,Cemalinizi Görsem,
Nurlu Vücudunla Bi’rlik Olup,Hemhalin Olsam,
Ahiret Gününde Hep Beraber Yoldaşın Olsam;
Dost İlinden El Uzat,Dildaş Et,Memiş Efendim.

Ey Dünyevi, Uhrevi Hemşehrim;Gönül Sultanı,
Efendimiz,Mürşidimizden Aldıkta Biz,Bu İrfanı,
Ne Olur Siz de İcabet Edin, Şu Arayı Bulmayı;
Dost İle Dost Olup,Dost Kalan,Memiş Efendim.

Çok Arzular Ve Hasrederim, Bir Devran Etsek,
Hak Huzurunda Resul İle de Bir Devran Etsek,
Zatı Ali’nin Sırrıyla Birlikte,Hep Mirac ta Etsek;
Dost Zatı İle Hemdem Olmuş,Memiş Efendim.

Ey Ölmezden Evvelen Ölerek,Baki İle Dirilmiş,
Ey Sırlara, Sırdaş Olarak Hesapları Görülmüş,
Ey Hak’a Yürüyünce,Her Yerde Sala Verilmiş;
Dost Cemaline Daim Hayran, Memiş Efendim.

Binlerce Fersiz,Sönük Kandili Nuruyla Yakmış,
Göklerden Rahmet Gibi; Arza Çağlayıp,Akmış,
Her Daimi Hayranı Olduğu İlahi Huzra Çıkmış;
Dost Gönüllere Taht Kurmuş, Memiş Efendim.

Ne Güzel;Sulben Evlatların Olmuş;Hepsi Alim,
Cihanı Tutmuş Namlarıda, Hak Katında Kaim,
Onların Hayırlı Amalleriylede Adın Anılır Daim;
Dost’a Hasenesin Muhammed Zühtü Efendim.

Yol Evladın, Varisin Abdullah Efendiyi Seçmiş,
Kendi Yerine,Evladına Seydişehir’i Terk Etmiş,
O’nun İstikbalini Görüp; Çavuş’a Mekan Etmiş;
Dost, Fedakarlık, Vefa Misali; Memiş Efendim.

İşte Kamil Mürşit Budur;Tam Varisi Rasulullah,
İşte Ermiş Evliya Bu; Hubbufillah, Buğdufillah,
İşte Allah Dostları Hep Böyle;Nasrunminallah;
Dost Geldin,Yine Dosta Erdin,Memiş Efendim.

Aşkolsun Zatına,Ne Güzel Varisi Resul Olmuş,
Meşk Olsun Hepimize,Yaptıkların Usul Olmuş,
Şevk Olsun Halin Bize; Maşallah,Nasıl Olmuş?
Dost Diyarının Ezel Müptelası,Memiş Efendim.

Vallahi de Hayranım, Ömrünce Yapıp,Ettiğine,
Billahi de Gıptalıyım, O Yollara Nasıl Gittiğine,
İllaki de İsrarlıyım, Yine Zatınıza Ermekliğime;
Dost Kendi Dostunu Kırar mı,Memiş Efendim?

Maşallah;Türbene Bir Gelenler Bir Daha Gelir,
Çavuş Beldesinden Her Geçense Kokunu Alır,
Buradan Dermanın Arayanlar, Mevlasın Bulur;
Dost Nazarına Hayran Kalan, Memiş Efendim.

Barekallah İslama,İnsanlığa Hoş Bir Misalsin,
Ruhen Tadın Alana Sanki Gülün Balı,Aselsin,
Gelecek Kuşakların Önünde Bir Şah Esersin;
Dost Katından Bir İlham Bize,Memiş Efendim.

Vefatında Dahi Fedakarlıkla Gönül Kırmayan,
Eski,Yeni Hemşehrilerinede Gönül Komayan,
Düğün Günü Ölümünü Hak Takdirine Bırakan;
Dost Yolunda Dost İline Eren Memiş Efendim.

Efendim, Bu Günahkar Mehmedi Hatırlayıver,
Darda, Zorda Ve Hep Borçtayım, Hatırlayıver,
Hak’ka Yakın Halinle Bizi Yinede Hatırlayıver;
Ey Dost’luk Ailesinin Ali Ferdi,Memiş Efendim.
04.07.2008.Bursa,Mehmet Tasmacı-MEHMEDİ

SEYDİŞEHİRLİ, ŞEYH HACI ABDULLAH EFENDİ KS

E  ü  z  ü  b  i  l  l  a  h i m i n e ş ş e y t a n i r r a c i m
B  i  s  m  i  l  l  a  h  i  r  r  a  h  m  a  n  i  r  r  a  h i  m

Zahiren Zatınızı Göremedik, Hiç Huzurunuzda Olamadık,
Vefatının Kırkiki Yılına Doğmuşum, Ya Abdullah Efendim.
Doğuştan,Aklımız Ereli Beri,Hep Adınızı Duyup,Büyüdük;
Büyükdedem Molla Celil Talebenizdi, Ya Abdullah Efendi.

Nasıl Şemalin,Yüzün,Hangi Endamda; Ne Boy Büyüktün,
Acaba Bizi Kabul Eder;Yoksa Sayarmıydın,Sen Yüksün?
Mubarek Nutkunla Dermiydin Bize;Evlat Sende Tariksin?
Ali İsmin Dilllerimize Pelesenk Oldu,Ya Abdullah Efendim,

Aynen Hazreti Rasul Gibi; Öksüz, Yetim, Garip Büyümüş,
Aynen Hazreti Nebiyyullah İzi Üzerinde Sen de Yürümüş,
Aynen Hazreti Habibullah’ın Güzel Ahlakı Seni Bürümüş;
Muhammad Aleyhisselam’ın Varisi,Ya Abdullah Efendim.

Elbette,Tabiki;Sende Bir Çok Sıkıntlar, Çileler Çekmişsin,
Buna Karşılık, Nice Kaf Dağları Aşıp,Zirvelere Çıkmışsın,
Belki Ne Kadar Benlik Buzunu Eritip,Deryalara Akmışsın;
Evliya İçinde Muteber Makamdasın,Ya Abdullah Efendim.

Kamil Mürşit; Muhammed Zühtü Memiş Efendiyi Bulmuş,
Ondan Hak Sırlarına Vakıf Olup, Hakikatten Nasip Almış,
Kısa Yoldan Bağdadi Gülünün Kokusuna Müştak Olmuş;
Nakşi Altın Silsilesine Bir Halkasın,Ya Abdullah Efendim.

Bilinir; Seydişehir’e, Memiş Efendinin Ayak Altına Vardın,
Duyduk; O’nun Vahdet Bağında Velayet Sarayına Girdin,
Anlaşılan O ki,Kutbiyet Deryasında Gemi Kaptanı Oldun;
Nuh Nebi Gibi, Sen Evliya Atasısın,Ya Abdullah Efendim.

Kolay Değil;Aciz Kulun Halk İçinde Bir Hak Vücut Olması,
Kolay Değil;Kendi Benliğini Bırakıp, Bir Yekvücut Olması,
Kolay Değil; Kendinde Secde İle Bir,Tek Mevcud Olması;
Dost İle Dost Olmuş, Gönül Sultanı,Ya Abdullah Efendim.

Gerçek Hak Hazinelerinden Alıp,Memiş Efendi Hocadan,
Elin Uzun,Kademin Sağlam Basmış Bir Çokları, Niceden,
Hele;İlahi Makamdan Tasdikli Emir Verilmişse, Yüceden;
Bu Yolda Çok Seyir Edip,Yol Aldın,Ya Abdullah Efendim.

Osmanlıda Ve Dünyada Bir Çok Ülke, Beldeye Ermişsin,
Hem Yerlere, Hem Göklere Dahi,Hak Namını Salmışsın,
Gerek Zahiren,Gerekse Batınen,Kutbul Cihan Olmuşsun;
Zamanın da İki Alem İçin İftihardın,Ya Abdullah Efendim.

Çok Uzak Yerde Olan Bile Seni Duyup,Görüp Gelmişler,
Allah Nasip Edince, En Uzakları Seninle Yakın Bilmişler,
Vuslat Evi Olan Hanene Her Gelenler Muradını Almışlar;
Namuratları Hak İle Bermurat Ettin,Ya Abdullah Efendim.

Görünüşte Sana Sadece Seydişehir Gibi,Hizmet Mekanı,
Ama,Gerçekte Bütün Alemler Senin İçin Hikmet Meydanı,
Elbette Cümle Yer,Gökler Hak Dostlarının Ülfeti,Seyranı;
Bu Alemler Ötelerine de Hoca İdin,Ya Abdullah Efendim.

Aslen, Hazreti Seyyid Harun Velinin de Yakını,Komşusu,
Aslı Hakikat; Tüm Peygamber,Evliyanın İçtikleri Aynı Su,
Biiznillah,Allah Dostlarına Yok,İki Cihanın Azap Korkusu;
Korkulardan Eminsin,Kurtuluştasın,Ya Abdullah Efendim.

Ne Mutlu Sana Ya Hazret; Dünyada Ne Çok Sevilmişsin,
Ne Ali Kutluluklar Sana ki; Hep Hak’kı Halka Bildirmişsin,
Ne Müjdeler Ve Aferinler Zatına;Baki Kazanç Edinmişsin;
Ömrün Güne Güneş;Geceye Ay’dı,Ya Abdullah Efendim.

Bir Kere En Baştan,Hep Rasulullah’ı Gıbta Eder,Överim,
Sonra,Ehlibeytle,Halifeleri,Sahabelerin Hepsini Severim,
Daha Sonrası, Bütün Varisi Enbiya’yı Mürselini Bellerim;
Bunlar İçinde En Mutena Yerdesin,Ya Abdullah Efendim.

Bir Okurum;Kitaplarda, Ta Arabistan’la Mısır da Bilinirsin,
Bir Duyarım;Manisa Yunt Beldesinde Haberlerin Verirsin,
Bir Dinlerim;Şarktan Ve Garptan;Her Canipte Söylenirsin;
Cehd, Gayretle Her Yere Nur Saçtın,Ya Abdullah Efendim.

İşittimki Çok,Sayısız Hakikat Nüktelerin,Kerametlerin Var,
Hele Eşeğini Salıp; Hocaysa Korur Tarlayı, Diyen de Var,
Dar Olana Durmadan Hasıraltından Harçlık Dağıtışın Var;
Varlığın Bir Hak Hazinesi Gibiymiş, Ya Abdullah Efendim.

Belliki,Esasen Hak’tan Aldın,Her Ne Verdiysen O Halka,
Belliki,Mutlaka Dost Tarafından Giydirilen Libas,O Hırka,
Belliki, Hak Seni Sultan Eylemiş, Alemi Acem İle Türk’e,
Padişah Abdülhamid’in Hocasıydın,Ya Abdullah Efendim.

Zahiri Halife Abdulhamit Sultan, Desturuna Yüz Sürmüş,
Her Ne Müşkülü Olursa Madden Ve Manen Arzın Olmuş,
Her Gününün Gecesi Zatınız Halkasına Zikri Farz Olmuş;
Kendi Evladına Tayyi Mekanmışsın,Ya Abdullah Efendim.

Olgun Bir İncirin Misali;Bu Cihana Tohum Olup,Saçılmış,
Hak Adına Tokmağına Değdiğin Her Kilitli Kapın Açılmış,
Velilerden, Seydişehir’li Hacı Abdullah Adın İle Seçilmiş;
Mekke,Medine;İslam Alemine Şeyh,Ya Abdullah Efendim.

Her Günün Yar İle Yar Olmuş;Karlı Ve Kazançlı Geçmiş,
Gelenlerin Hepsi, Elinden Dolu Dolu Hak Badesini İçmiş,
Kimi, Muhabbet Ve Hak Aşkıyla Başından Dahi Geçmiş;
Ömrünce Bir Mum Gibi Olmuşsun,Ya Abdullah Efendim.

Şimdiye Kadar,Ne Zahiren, Ne Ruhen Zatına Eremedim,
Bazı Nebiler Ve Evliyayı Gördüm; Ama Sizi Göremedim,
Burada Sizin Zatınıza Nazımı İletip,Yazarak ta Bildirdim;
Sen Allah Ve Resulün Dostusun, Ya Abdullah Efendim.

Rahmetli Mehmet Dedem Der:Kallavi Bir Kavuk Giyerdi,
Her Talebenin Davetine İcabetli,Onları Ziyarete Giderdi,
Gittiği Her Yere, Hak’kın Vahdani Kokusundan Dökerdi;
Zamanına Dürriyekta,Misküanber,Ya Abdullah Efendim.

Vefatında,Kabrinin Üstüne Gelmış Bütün Göğün Kuşları,
Hepsi Öterek Tavaf Etmişler Mubarek Tabutunu,Taşları,
Bunlar Sizin Hak Yanında Makbul Olmanızın İzi, Başları;
Sen Ölü Değilsin Elbette, Daimi Diri,Ya Abdullah Efendi.

Burada Sizi Anışım, Bir Atfet Değil;Bilakis Hak’kı Teslim,
Zatı Alinizi Övebilmek Ne Haddime;Sadece Bir’ri Teslim,
Olaki,Hak Katında Bizede Olur Belki Bir Lutfun,Şefaatin;
Sen Samedi Cömertlik Penahısın, Ya Abdullah Efendim.

Ne Kadar Söyleyip,Yazsam; Vasfetmem Mümkün Değil,
Ne Kadar Övsem Ve Sevsem, Hassaten Mümkün Değil,
Ne Kadar Hasretsem de Sana,Nisbeten Mümkün Değil;
Sen Sevgili Sevgilisisin; Aynasın, Ya Abdullah Efendim.

Bu Mehmedi,Hemşehrini Ruhu Himmetine Eyleme Uzak,
Bilemem,Şu An Halim Nasıldır,Sanki Her Şey Bir Tuzak,
Zaten Erdiğin Hallerden Bir Haber Verde, Onuda Yazak;
Şahidim; Sen Rasulullah Varisisin,Ya Abdullah Efendim.

En Samimi Olarak;Gerçek Yüzüne,Huzuruna Müştakım,
Lütfedersen Bu Kıtmire İlim Deryandan Umar, İştiyakım,
Senin Kabın Beni Alamaz Dersen;El Edip, Açıla Afakım;
Mehmed’e Nazar Kıl, Ersin Zatına,Ya Abdullah Efendim.

İnşallah;Er Veya Geç Zatı Alinle Bir Makam; Bir Oluruz,
İndallah;Hak Katında Hem Komşu,Hemde Dirlik Oluruz,
Hikmetullah,Nasip; Canı Cananla Yakın, Nurluk Oluruz;
Alem İçre Bir’den Bir’e Mesafesiz,Ya Abdullah Efendim.
05.07.2008.Bursa, Mehmet Tasmacı -MEHMEDİ